بازار
وای جونم برات بگه خواهر ...نشستم مخ آق مهندس رو زدم زدم زدم که ای بچه ها گوشاشون رو سولاخ کردن هی داره چرک می کنه باید برم یه جفت گوشواره ور هر کدومشون بگیرم بچکوا (bachakooa طفلکی ها)شاید گوششون زود تر خوب شه ...
خلاصه آق مهندسم که ماشالا هزار ماشالا نقطه ضعفش همی بچواشن (bachooa بچه ها) دست سخاوت تو کیسه ش کرد و دویست تمن اورد گفت بیا برو ور (var برای) بچام گوشواره بخر ایقد اذیت نشن دردا بلاشون بخوره تو سر پدرشون ...
مایم از خدا خواسته چادر چاقچور سرمون کردیم ای ارسیا(orsi همون ارسی دیگه) رم ور قد پامون کشیدیم و پر چاقد ور (var )دندون گرفتیم و زود آژانسه خبر کردیم ببرتمون کجا؟ بازار طلا فروشا !!!!
خواهر جونم برات بگه از اول بازار تا برسم به طلا فروشا هر چی همچی به چشمم قشنگ (gheshang)اومد دیدم پول که ت کیسم ( جیبم kisam) هست خریدم هی هر چی به ای بازار طلا فروشا نزدیک تر شدم هی ای کیسه م سبک تر می شد هی ای سفتو (saftoo سبد خرید) سنگین تر میشد .. حالو (halo حالا) خودت بگو ای دویست تمنم ای روزا به چند تا آلاشغال(alashghal آت و آشغال) می رسه ؟ها؟ هچی ...
آقا ما نزدیکا بازار طلا فروشا مم (mam هم) نشده بودیم که کیسه مون خالی شد ... حالا سبیلا آویزون لوسا (loosa لب و لوچه) کش (kash همون آویزون) کرده را افتادیم بریم خونه ... ت را (te ra توی راه) مم هی ور خودمون لعن و نفرین فرستادیم و هی ور آقا مهندس دلیل برهون اوردیم که ها همچین و همچین ....
ولی اینا هشکدوم مهم نی ... م (ma من) ور خوبی خودت می گم . زن اگه می خوای ور بچات طلا بخری ور چی از همو در اصلی بازار طلا فروشا نرفتی که هم راته (ra te راهت رو) کوتا تر کنی و هم جیباته قبل از ایکه (ee ke این که) برسی به بازار خالی نکنی !!!
حالو آق مهندس رو که مشناسی(meshnasi می شناسی
) . وشت (vashet بهت (به تو)) یه چش غره ای میره صداشه تو گلو مندازه (mendaze می اندازه) میگه عیال ای پولا ر که م دادم ور بچوآم گوشواره بخری ت رفتی ای آشغالا ر خریدی خودشون (khodeshoon باهاشون) گور منه بکنی ؟منم قیافه مظلوما ر ور خودم می گیرم خود چشما خمار مخملو و ابروا سر پایین وسط بالا !!! می گم آق مهندس م از بس ت(te توی) بازار نمی رم وقتی پام می ذارم اوجا تازه می بینم چیا ت خونه نداریم . اوخ(ovakh اون وقت) یادم میره ور چه کار اوجا رفته بودم هر چی چند وقت بود نخریده بودم ٬ می خرم . تازه همه اینا ر که ور خودم نخریدم ور بچاتم خریدم که!!!!
بعد فرداشم باز از آق مهندس پول مستونم (mestoonam می ستانم) می رم در بازار طلا فروشا صاف پیاده می شم یه د جفت گوشواره ور ای زبون بستا می خرم گوشاشون هی ایقد چرکی نشه ...
را نمی برم ...(ra nmiberam نمی دونم )
هی ..... ها خدا ر شاهده ....
ترسو
اونایی که می ترسین
اونایی که قلب ضعیف دارین...
ترسوا...
بزدلا!!!!
ولم کن ! بذار ببینم چی می گن ... وایسا ببینم !!! اگه مردی وایسا .... شیطونه می گه برم همچین صفایی به صورتش بدم مادرشم نشناسدش !!!!!
آقا اگر می ترسین !!! اگر عرضه ندراین !!! اگر ضرفیت ندارین !!!
مثل من بل نسبت خر نشین و فیلم رزیدنت ایول رو نگاهش نکنین!!!
حتی تو روز روشن !!!
حتی رو دور ۲ایکس !!!
حتی با یه چشم باز و یه چشم بسته!!!!!
آقا هشکی نیست بگه تو مگه مرض داری ... می ترسی خوب قبول کن به کی می خوای ثابت کنی؟ آخه چی رو می خوای ثابت کنی ؟
مگه کم از دست زلزله الممالک بی خوابی کشیدی ؟ کم نصفه شب یه لنگی کنار تختش واستادی ؟ کم بالشت رو برداشتی روی زمینای یخ کرده کنار تختش تپیدی ؟ آخ که شیطونه می گه .....
استغفر........... بر شیطون لعنت ...
حالا شما اونجا واستادین تر تر می خندین به سر خودتونم میا !!!!
عشق بازی
عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار دام هر صیاد نیست
عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را ٬ حقیقت لازم است
عشق از معشوق٬ اول سر زند تا به عاشق جلوه ی دیگر کند
تا به حدّی که برد هستی از او سر زند صد شورش و مستی از او
شاهد این مدّعی خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر
روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق
بار الها ٬ این سرم این پیکرم این علمدار رشید این اکبرم
این سکینه این رقیه این رباب این عروس دست و پا خون در خضاب
این من و این ساربان این شمر دون این تن عریان میان خاک و خون
این من و این ذکر یا رب یاربم این من و این ناله های زینبم
پس خطاب آمد ز حق کی شاه عشق ای حسین ای یکه تاز راه عشق
گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده بر کش ٬ من به تو عاشق ترم
غم مخور ٬ که من خریدار تو ام مشتری بر جنس بازار تو ام
هر چه بودت داده ای در راه ما مرحبا ٬ صد مرحبا ٬ خود هم بیا
خود بیا که م یکشم من ناز تو عرش و فرشم ٬ جمله پا انداز تو
لیک خود تنها نیا در بزم یار خود بیا و٬ اصغرت را هم بیار
خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار او برگ گُلی
خود تو بلبل ٬ گُل علی اصغرت زود تر بشتاب سوی داورت .
ناصر الدین شاه قاجار
از خودم خجالت می کشم که این شعر که سالهای سال در انواع و اقسام عزاداری های حضرت سید الشهدا (ع) شنیده بودم تا به حال حتی فکر نکرده بودم که شاعرش کیست.
خیلی برام جالب بود وقتی در کتابی این شعر آشنای همیشگی رو به همراه اسم ناصر الدین شاه قاجار خوندم !!
ببخشین بی سوادی من رو به با سوادی خودتون !!!
خداحافظ
فرهنگ لغت
خیلی دلتون می خواست کرمونی حرف زدن رو یاد بگیرین؟حتما از خداتونم بود...
اگرم نبود مَ چون می خوام گه گداری به لهجه خودمون وَشتون* بنویسم باید یه خورده یاد بگیرین وگرنه وشتون خوش نمی گذره ....
اول باید یاد بگیرین چطو تلفظ کُنِین همطو معمولی که نی !!!!
فیزیک صورت : ما کرمونیا عقیده داریم که به خاطر ارتفاع زیاد از سطح دریا حس و حال نداریم یعنی واضحتر بگم شُل و وا رفته ایم ... پس برا همین وقت حرف زدن هم باید کمترین فشار رو به عضلات صورت بیاریم لب و دهن فقط در حدی که حروف ازشون بیرون بیان باید واز شن نه بیشتر!
اکثر حروف رو با کسره ( ِ ) ادا کنین فک کنم کارتون راه بیافته.
یه مدل صابت** دگه مم *** هَ که وِشِش ****می گیم محله شهری برا او جور صابت کردن یه خورده صورت تغییرات جزیی دیگه هم می کنه مثلا دندونا رو میذارین ور سر هم اوخ*****ای فک پایینم همچی بفهمی نفهمی میدیم جلو . پشت موا هم باید حتما مدل دم کفتری بلند باشه ...
یک نوع از گفتگو های معروف محله شهری رو می نویسم ببینم چقد یاد گرفتین ؟
ها خدا رِ شاهده یه رفیقی داریم یه دوس دختری (دختر خالی نمیشه بگی) ر شنیده بود، هی تِ خونشون حمون دارن نمی وا ورخزن (برخیزن)برن حمون نمره . تاااااازه یه دِ تا دیش هِشتن (گذاشتن) ور (بر) رو بونشون هی دخترو همچی قِشنگ از رو ای یاروا تِ ماواره می رقصه باوِرت نمی شه لوسات(لب و لوچه ات) آویزون می شه ... ای پسرشونم روزا خود( با) ای مِتِل ( موتور ) جدیدشون روزا تِ کوچا همچی دور می زنه گریزا آدم سرازیر می شه ( آب از دهن آدم میاد ) ....
راستیاتش ما هنوز توی این محله شهری مشکل داریم استادش آق مهندسن که آدمو از خنده روده بر می کنن ما هنوز توی مرحله کار آموزی به سر می بریم ...
خسته شدم
* - وَشتون (vasheitoon) برایتان
** - صابت (saabat) صحبت
*** - مم (mam)هم
**** - وشش (veshesh) بهش .... البته یه وشش دیگه هم هست (vashesh) که یعنی برایش
***** - اوخ (Ovakh) اون وقت
غیبت نباشه
سلام
یه قوم و خویشی ما داریم نمی گم عموم هستن مبادا غیبت بشه .... که یه گوله نمکن یه عادت هم دارن مثلا می گن این نقل قول رو نمیگم از کی می کنم غیبت نشه ولی اول اسمش (مثلا) مینا دختر عمو فلانه....
خلاصه این قوم و خویش ما خیلی وقتا شغل شریف گرم کردن مجلس رو به عهده دارن ( نه مثل شوفاژ ) هنوز گرم تر ... حالا من تا اینجا رو نوشتم ولی آلزایمرم اجازه نمیده بقیه رو بنویسم این اینجا بماند تا یادم بیاد چی می خواستم بنویسم ...
خوب ....
گفتم شوفاژ ٬ مادر بزرگی داشتیم ما که خیلی نازنین بود ... سواد مکتبی داشت یعنی قران می خوند ولی سواد فارسی رو نداشت ولی اینقدر ازداستان امیر ارسلان خوشش می اومد و اینقدر نشست و به این کلمات نگاه کرد تا بالاخره تونست کتاب فارسی رو هم بخونه ..
اسم خودشونم می تونستن بنویسن همین...
ولی سواد عشق و مهربونی رو از همه بهتر بلد بود .. آدمیزادی نبود که عاشق نازنین خانوم ما نباشه ...
خلاصه مادر بزرگ قصه ما به دلیل کمبود سواد یا فقط به دلیل بی حوصلگی بعضی اسم ها رو نمی خواست یاد بگیره مثلا : ( گریپ فروت ) که بهش می گفت شوفاژ !!!!
یا یادش بود که اسم فلانی ( سلیمان ) یکی از اسماء پیغمبرانه پس بهش می گفت ( جرجیس )
حالا این مادر بزرگ ما یه نوه ای داشت که از نمک دست کمی از مادر بزرگش نداشت یه بار این آقای نوه در میوه فروشی به گریپ فروت ها اشاره می کنه و میگه :
- آقا این شوفاژا کیلویی چند؟
- 
۱۰۰ تِمن .
- ( به لیمو شیرین اشاره می کنه ) ای شوفاژا کیلویی چند ؟
- اوی اُمِدی نسازی ... به گریفروتا گفتی شوفاژ هچی نگفتمت لیمو شیرین دگه راه نداره !!!!
یه فوم و خویش دگه ای داریم بلا نسبت تهرونیه هر چند وقت یه بار می اومد کرمون یکی از اون هر چند وقت یه بارا یکی بهش (لور* ) تعارف کرده بود ...
بعد چند وقت خانم باز به کرمون اومده بود و دلش هوای لور کرده بود ٬ به بازار میره و از یه عطاری با لهجه شیرین تهرانی اش می پرسه :
آقااااااا ..... شما از اون چیزایی که نه خوشمزه است نه بد مزه .... نه ترشه نه شیرینه .... نه نرمه نه سفته ... دارین؟
مغازه دار یه ابروشه بالا مندازه نگاه ابله اندر سفیهی به قوم و خویش ما مندازه و با تبختر می فرمایه :
حال دیدی؟
یه قوم و خویشی داریم ما که فامیلش رو راست راستی نمی گم حالا شما بگین آقای کرمانی ...
روزی روزگاری یکی از آشنایان دوووور گپ خیلی گرمی رو با آقای کرمانی شروع کرد آقای کرمانی هم هر قدر به حافظه رجوع کرد اسم این آشنا رو به یاد نمی اورد ...
آقای کرمانی : ببخشین شما منو می شناسین؟
آشنا : اختیار دارِن آی رشید فرخی !!!!
* لور یه چیزیه مثل قرقروت ( تلف) ولی نه ترشه نه شیرین نه خوشمزه است نه بدمزه !!!
اگر قرقروت رو از آب زیر ماست درست می کنن لور رو از آب زیر پنیر که می جوشونن تا غلیظ بشه درست می کنن.
نگارنده زیاد نمی پسنده ولی وقتی پیش بیاد می خوریم حالا که پیش نیومده !!!
خوب گیرم یادم نیومد چی می خواستم بگم حالا باید هی صفحه سیاه کنم سر ملت رو ببرم؟
خداحافظ
دلم پکید
می خوام بنویسم ولی نمی دونم چی!!!
باید برم مهمونی حوصله ام نمی ذاره بلند شم ... نه اینکه نخوام برم !!! ولی باید یکی هولم بده .
دلم برای نوشتن تنگ شده ولی مخ تعطیله...
چی بگم چی بگم؟ اه ه ه ه دیدین وقتی یکی زورکی می خواد سر صحبت رو باز کنه همه اش مزخرف می گه؟
پرتقال می خواین؟
...
بفرما پرتقال...
میل ندارم
پرتقال می خورین؟
نه ممنون..
پرتقال؟....
بله لطف کنین یه پرتقال بدین ( دست از سر کچل ما بکشین )
ندارم می خواستم سر صحبتی باز کنم ...
حالا شما پرتقال می خواین؟
عاشورا
می رفت و دل شیـفـتگـان در قـدمـش بـود نـقـش دل عـشــاق نشـان عـلمـش بـود
می رفت و چه رفتن که همه چشم ملائک مـبهوت براه و روش محـتـشـمـش بـود
می رفــت که ریـزد گـنه رو ســیـهان را رویم سیه این لطف عظیم از کرمش بود
آنــدم کـه عــدو خسـت دل خـون خـدا را از خـون دل سـوخـته مـا چـه غمش بود
می سوخت فلک خیمه خوبان جهان را گـفتی که همیـن قـلب من زار کمش بود
در زیر سم اسب ٬ فلک از چه فکندی شـاهـی که مـلـک بنده خاک قدمش بود
نه گـنبد و افـلاک همه ریـزه خـورانش جـبــریـل امیـن بنـده خـاص حـرمش بود
دلخسته سلیم آنکه بریزد برهش اشک ایـکـاش در آنـروز ز خـیـل خـدمـش بود
بابا عاشورای ۱۴۰۹
شب عاشورا
امـشـب شـه شـهــیدان / چشم انتـظار فرداست / فردا بـه آسـمان ها / فریـاد وا حسـیناست
امشـب نشسته آن جان / دربـیــن جان نـثـاران / فردا به سوی جانان / بـاجـمـلـه احـبـاست
امـشب بـه گـلشن شاه / یاران ز شوق جمعند / گـلهای این گـلستان / فردا فتاده هرجاست
امـشـب خـیـام آن شاه / روشن بود ز نورش / فردا زدود و آتش / درخیمه گاه غوغاست
امشب کـنـنـد امــلاک / طـوف عـزیز زهرا / فردا فتاده برخاک / جسم عزیز زهراست
امـشـب سر ِعـبـادت / شـه بر زمین نـهـاده / فردا به روی نیزه / روسوی آسمان هاست
امشب بود به انگشت / آن خـاتـم سلـیـمـان / انگـشت و خـاتـم او/ در دست دیو٬فرداست
امشب بـه بـالـش نـاز/ سـر را نهاده بیمار/ فردا به بند و زنجیر/ خاکم به سر٬ سراپاست
امشب سـتـاده عـبـاس / در پیـشگـاه آن شاه / فــردا سـر بــرادر/ بـر زانـوان مـولاسـت
امشب شده است روشن / از روی ماه اکبر/ ایـن قرص ماه فردا / منشـق ز تیغ اعداست
امــشـب کـنـد تـبـسـم / اصغر به روی مـادر / فـــردا تـبـســم او/ بر روی دست باباست
امشب بـه بـزم شادی/ داماد نوجوان اسـت / فـردا مـیـان گرگـان / آن نوجوان رعـناست
امشب فرات غلطان/از هر دو سو روان است/لبهای تشنه فردا/محروم از آن دو دریاست
امـشـب بـقـامت شـاه / بـاشـد نـگـاه خواهر/ فـردا نـگاه زیـنـب / در جستجو بهر جاست
امـشـب نـوازش و ناز/ بـاشـد نـثار اطفال / بــس تازیانه از ظلم / فـردا نـثـار آنـهـاسـت
امشب غنوده هر طفل/سر در کنار مادر/فردا به خوف و وحشت/آواره سوی صحراست
امشب زشوق فردا/ دلها به بـیـقراریـست / فـردا بـهـشت جـاویـد / در انـتـظار آنـهـاسـت
امشب به اشک و زاری/ در مجلس حسـیـنـیم / فردا به روز محشر/ آن شاه شافع ماست
بابا ۱۳۸۶