بگو ای یار بگو
ای وفا دار بگو
از سر بلند عشق
بر سر دار بگو
یاد قدیما .... یاد اون مو قه ها.... صبح شماته رو با صدای ا ٍبی کوک می کردم .. (دوسٍت دارم... سبد سبد...)
اون موقه ها که غمی نبود جز پیدا کردن آخرین آلبوم کریس د برگ ....
اون موقه ها که مشکلی نبود جز صدا زدن تاکسی برای رفتن به کلاس بدن سازی .
اون موقه ها که اعصاب خورد کن ترین کارا آماده کردن انشای معلم انگلیسی بود.
بگو از خونه بگو
از گل پونه بگو
از شب شب زده ها
که نمی مونه بگو
بازم خدا رو شکر هنوز هم همٍْی نیست به جز دکتر دندون پزشک بچه .
هنوزم مشکلی نیست به جز اینکه هر روز فکر درست کردن ناهار و شام بچه ها باشی.
هنوزم اعصاب خورد کن ترین کارا گرفتن تاکسی برای خرید خونه است.
بگو از محبوبه ها
نسترن های بنفش
سفره های بی ریا
روی سبزه زار فرش.
یاد او قدیم ترا به خیر که نه غمی بود نه همْی نه غصه ای نه اعصاب خوردی.....
یادش به خیر اون قطعه کوچولوی باغچه رو که مخصوصا چیزی توش نکاشته بودن که من و امثال من توش روزا گٍل بازی کنیم.
یادش به خیر اون تخته پاره ای رو که داداشم طراحی کرده بود باهاش خاک های ضبر رو از خاک های نرم جدا کنیم.
یادش به خیر اون اطاق گردی ( دایره ای ) رو که مامانم تشک و پشتی ها رو توش نگه میداشتن محل قایم باشک بازی ما بود . چه قدر از بالش و پشتی هاشون رو اینجوری پاره کردیم خدا می دونه .
بگو ای یار بگو
که دلم تنگ شده
رو زمین جا ندارم
آسمون سنگ شده
یادش به خیر با پسر خاله ام اونجا مدرسه بازی می کردیم ( بازی مورد علاقه من چون هنوز مدرسه نمی رفتم.) با پسر خاله ام می رفتیم مدرسه و سر راه دشمنا بهمون حمله می کردن . پشت سه چرخه های خرگوشی مون قایم می شدیم و بهشون تیر اندازی می کردیم تا همه دشمنا تار و مار می شدن بعدش به مدرسه می رفتیم ...... و این روال هر روز ادامه داشت.
بگو از شب کوچه ها
پرسه های بی هدف
کوچه باغ انتظار
بوی بارون و علف
یادش به خیر اسب سواری روی پشتی مبل های سنگین مامان اینا
یادش به خیر ماهی گیری روی پشتی مبل های سنگین مامان اینا .
یادش به خیر بالا بلندی روی پشتی مبل های سنگین ......
یادش به خیر گرگم به هوا روی مبلهای سنگین ......
یادش به خیر ........
بگو از کلاغ پیر
که به خونه نرسید
از بهار قصه ها
که سر شاخه تکید
یادش به خیر
درختای آلبالو و گیلاس حیاط که می شد بری تو شاخه هاش بشینی
درختای تبریزی 15 متری ته حیاط که با طناب تاب بسته بودیم بهشون و از ته حیاط به سر حیاط شلیک می شدیم .
خاک صافی شده . گل آبی - گل آب ساب .
کاسه های زانوی سیاه و خراشیده . دستهایی که از بس تو گل بوده پیر و چروک شده اما صورتی .
میز پینگ پنگ کج و کوله بعد از ظهر , دم غروب .
پاسیوی توی هال با سکوی کنارش . سطح سنگی پوشییده شده با قالی و یه پشتی .
کفتر و مرغ و خروس . درخت نسترن . کرم خاکی .
خودتی !!!
هی یادش به خیر روز آلبالو چینی همه بچه ها جمع می شدن....
خاک صافیده کنی ... گل تا زیر گلو بالا اومده
حوض سنگی که سنگاش رو خودمون رفتیم جمع کردیم از ته رودخونه...
درخت سه رنگ که این موقع های سال هوای حیاط رو پر می کرد از بوی عجیب و زنبور
درخت نسترن رو هزار سال بود یادم رفته بود ... دستای خراشیده از چیدن نسترن...
بچه های سیاه سوله از بس تو آفتاب بازی کرده بودن...
ما با هم میریم ملا .... با کیف و کفش و کلاااااااااااااااااا
سلام خواهر
اومده بودم دعوتت کنم این بازی جدیده دیگه پــــــــــَه ! خودت دست به کار شدی جلو جلو !
خب قبوله یکیشو گفتی بدو شیش تا دیگشو بوگو
قربونت بوس
سلام خواهر واییییییییییییییییی
من بلد نیستم چیکار کنم هی دستپاچه ام می کنین یادم میره خونه خاله کدوم وره ...
خوب سعی می کنم نشد دیگه سخت نگیرین من نخودی ....
یاد بچگیا به خیر...
آره یادش به خیر
والا چه عرض کنم!
من که اون قدیما رو که میگی نبودم! ولی از همون وقتی هم که برای خودم قدیم حساب میشه خیلی یادش بخیر دارم!!!
دلم برای اون موقع ها تنگ شده!!
قربونت
وا حالا ما یه چیزی گفتیم تو هم که مارو بردی به عهد دایناسورا خواهر
مگه من چند سالمه؟