پراکنده

چـه شـود بـه چـــهرۀ زرد مـن             نـظـری تـو بـرای خـدا کـنـــی

کـه اگـر کـنـی هـمـه درد مــن              بـــه یـکــی نــظـر دوا کـنــی

تـو شـهی و کشور جان تو را               تــو مـهی و مـاه جهان تو را

ز ره کـرم چـه زیـــان تــو  را ؟               کـه نـظـر بـه حـال گـدا کـنـی

تو کمان کشیده و در کـمیـن                کـه زنی به تیرم و من غمین

هـمـۀ غـمـم بـود از هـمـیـن               کــه خـدا نـکـرده خـطــا کـنـی


*********************

این خط نوشته ها رو روی کاغذ دو خطه ای که معلوم نیست کی نوشتم پیداشون کردم تو رو خدا ببین چه قده رمانتیک بودم یه روزی ...

 گمونم این شعر که نوشتم مال گوهر شاد بوده که زمانی از عشق به آقایی گفته بوده ....

ولی مطمئن نیستم نیاین یقه بچسبین حالی ندارم میزنم لت و پارتون می کنم


والا!!!

---

ای جـلـوۀ بـــرق آشــیـان سـوز تــــو را                  وی روشـنی شـمـع شـب افروز تـــو را
 
زان روز که دیدمت شبی خوابم نیست                  ای کـــاش نـدیـــده بـودم آن روز تــو را

*********************
اگه اینا رو با خط زیبای خرچنگ و قورباغه خودم ندیده بودم باورم نمی شد خودم نوشتم ولا نمیدونم شعر از کیه !!!!

کور از دو تا چشم !!!

---

از پس شیشه عینک استاد ، سرزنش وار مرا می نگرد

باز در چهره ام می خندد که چها به سرم می گذرد !

مبسر امروز چو اسمم را خواند

رفقا داد کشیدند ( غایب )

رفقا همچو که می خندیدند ....

                                                     من گفتم ( نه !!!!!!! )

من اینجا و دلم جای دگرست .

*******************

جالب بود نه ؟ سعی می کنم بفهمم از کیه ؟

---

وا فــریــــادا زعـشـق وا فـریــــادا

کـارم بـه یـکـی طـرفـه نگار افتادا

گرداده من شکسته دل دادا دادا

ور نه من و عشق هر چه بادا بادا