کـــاش امشـب را دگــر فـردا نـبـود کـاشکـی غـوغـای عـاشــورا نـبود
چــرخ از حـرکـت فـرو می ایـستاد بـهـر تـاسـوعـا چـنیـن فـردا نـبود
یـک سـرمـو کـم نمی شد ازحسـین جـــــمـله دنـیـا و مـا فـیــهـا نـبـود
محو می شد از زمیـن بـود و نبــود نـیـنـــــوا در پـهــنه دنـیــــا نـبـود
با چنین ظـلـمی که دونان کـرده اند کـاش ما را در زمـیـن مـأوا نـبـود
سر نمی زد گــر گـناه از دست ما ایـن شـهــادت در جهان برپا نـبـود
ما گنــهـکـاران نـمی بـودیــم کـاش تـا چـنـیـن بخشیــدنی ما را نـبـود
قــــطـره آبــی نــبـد وا حــســـرتا از دوسو غـلـطان مگردریا نـبـود؟
آب می شد ازحیا خورشیـد وکـاش تــابشی آنسـان بـدان صـــحرا نـبـود
کــاش در پـشت افـق میـمـرد روز آفــتـاب از بعــد تـاســـــوعـا نـبـود
خشک می شـد چـشمـه آب فـرات هـمـچــو اشکی بــررخ دنـیـا نـبـود
جمله ما عـاصیـان می سـوخـتیــم آتـــــش انــدر خـیـــمـه لــیلا نـبـود
گفت پیغمبر حـســین از من بـــود (ایـن) حـســین بن علـی آیـا نـبـود؟
این حسـین آیـا نـبــد سـبـط نـبـــی نـور چشم حضرت زهـــرا نـبـود؟
کاش ما بودیم و سـر می باخـتــیم سبــــط پیغـمــبرچـنـیـن تنـها نـبـود
بابا - ۸۳
هر چی ویراستم آخرش درست نشد ٫ شما به خوبی شعرش و به ویراستگی خودتون ببخشین